برج مراقبت

برج مراقبت را از این سایت دریافت کنید.

مراقبت پرواز

مراقبت پرواز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔ منابع معتبر به بهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد.

"مراقبت پرواز" – اخبار · روزنامه‌ها · کتاب‌ها · آکادمیک · جی‌استور

برج مراقبت فرودگاه بوردو–مریگناک

مراقبت پرواز (به انگلیسی: Air Traffic Service)، به‌طور کلی به خدمتی اطلاق می‌شود که هدف آن جلوگیری از تصادف هواپیماها در سطح فرودگاه‌ها می‌باشد و از طرف دیگر ایجاد بستری مناسب برای حرکت روان ترافیک هوایی و ارائه اطلاعات ضروری جهت حفظ ایمنی پروازها و کمک در مواقع بحرانی به هواپیما می‌باشد. انواع خدمت‌های مراقبت پرواز به قرار زیر است:

خدمت کنترل ترافیک هوایی (Air Traffic Control Service)

خدمت کنترل منطقه‌ای (Area Control Service)

خدمت تقرب (Approach Control Service)

خدمت کنترل فرودگاهی (Aerodrome Control Service)

خدمت اطلاعات پروازی (Flight Information Service)

خدمت هشدار (Alerting Service)

انواع[ویرایش]

واحد برج مراقبت پرواز (Tower)[ویرایش]

واحد برج مراقبت پرواز، مسئول ارائه خدمت کنترل ترافیک هوایی در محدوده‌ای غالباً استوانه‌ای شکل اطراف فرودگاه و تا ارتفاع مشخصی می‌باشد که این محدوده با توجه به میزان پروازها و امکانات هر فرودگاه متغیر می‌باشد ولی به‌طور متداول شامل یک استوانه فرضی به مرکز فرودگاه به شعاع ۵ تا ۳۰ مایل دریایی و ارتفاع ۵ تا ۲۵ هزارپایی سطح زمین می‌باشد.

واحد کنترل مسیر پرواز (Area Control Center)[ویرایش]

در حالیکه ترافیک موجود در مسیر بین پایانه‌های اصلی و همچنین نقاطی که به دلیل نداشتن ترافیک قابل توجه، نیازی به یک پایانه مجهز ندارند، توسط واحد مرکز کنترل هدایت می‌شوند. همچنین مرکز کنترل مسئول هماهنگی بین واحدهای مراقبت پرواز تمام فرودگاه‌های کشور را بر عهده دارد و به‌طور خلاصه تمام وسایل پرنده قبل از بلند شدن از زمین باید از این مرکز مجوز مربوطه را دریافت کنند.

واحد کنترل تقرب (Approach)[ویرایش]

در فرودگاه‌های که دارای تعداد پروازهای بالاتری هستند و همچنین در مناطقی که به دلیل وجود چند فرودگاه حجم ترافیک هوایی و درگیری ترافیک هوایی بالاتر از حد معمول می‌باشد، برای هماهنگی بیشتر بین واحد مرکز کنترل و واحد برجِ مراقبت و همچنین ایمنی بیشتر پروازها، واحد کنترل تقرب به همراه برج مراقبت مسئول هدایت ترافیک هوایی می‌باشد.

کنترلر ترافیک هوایی[ویرایش]

افرادی که مسئول کنترل ترافیک پایانه‌ای هستند و به‌طور مصطلح آنان را کنترلر می‌نامند، در مجموعه اماکن و تاسیساتی مشغول به کار هستند که آن‌ها را به‌ترتیب برج مراقبت پرواز و پایانه کنترل تقرب به‌وسیله رادار می‌نامند. در بعضی از نقاط پرسنل مورد نیاز به‌طور مشترک و هم‌زمان در برج مراقبت پرواز و پایانه کنترل تقرب به‌وسیله رادار با یکد یگر همکاری می‌کنند، در حالیکه در دیگر نقاط، این دو قسمت کاملاً از یکدیگر جدا بوده و به‌طور مستقل عمل می‌کنند. برای مثال فرودگاه بین‌المللی مهرآباد دارای تأسیسات مشترک می‌باشد، در صورتی که برج مراقبت فرود گاه امام خمینی در محل فرودگاه واقع می‌باشد، ولی تأسیسات کنترل تقرب رادار آن در فاصله‌ای دورتر و در فرودگاه مهرآباد واقع می‌باشد.

اهداف کلی مراقبت پرواز[ویرایش]

اهداف کلی مراقبت پرواز به نقل از اسناد بین‌المللی سازمان ایکائو به شرح زیر است:

تسریع و ایجاد نظم در جریان پروازها.

ارائه اطلاعات لازم و مفید در جهت ایمنی پروازها.

کمک و مساعدت به هواپیمایی دارای وضعیت اضطراری.

جلوگیری از برخورد هواپیماها با یکدیگر و با سایر موانع.

جلوگیری از برخورد هواپیماها با یکدیگر در فضای کنترل شده.

وظایف و حیطه کاری مراقبت پرواز[ویرایش]

کنترلرهای یک فرودگاه موظف هستند با ایجاد جدایی بین یگانهای پروازی که در تاکسیروها (taxiways) یا مسیرهای ارتباطی فرعی و باندهای پروازی یک فرودگاه در حال حرکت می‌باشند، و همچنین برای آن دسته از هواپیماهایی که در محدوده هوایی آن فرودگاه در حال پرواز می‌باشند، شرایطی ایجاد نمایند تا هواپیماهای مذکور بتوانند حرکتی روان و کارآمد داشته باشند. مناطقی که در نزدیکی محدوده فرودگاه واقع شده‌اند عمدتاً از داخل سازه‌ای بلند، که دور تا دور آن تعدادی پنجره تعبیه شده‌است (برج مراقبت)، تحت نظارت قرار دارند. هماهنگ و مرتب کردن هواپیماهای ورودی برای نشستن در باند فرودگاه، و توزیع هواپیماهای خروجی و ارجاع کنترل آن‌ها به واحدهای کنترل مسیر پرواز، توسط واحد رادار انجام می‌پذیرد که در واحد کنترل تقرب واقع شده‌است.

تأسیسات و اماکنی که کنترلرهای واحد کنترل مسیر پرواز در آن مشغول به کار هستند، به ترتیب مرکز کنترل (مسیر) ترافیک هوایی (ATC) و دیگری مرکز کنترل منطقه‌ای (ACC) نامیده می‌شوند، که عموماً تمامی آن‌ها به نام (مرکز کنترل) شناخته می‌شوند. هر مرکزکنترل مسئولیت کنترل منطقه‌ای به وسعت هزاران مایل را به عهده دارد. مراکزی که کنترل هواپیماهایی را به عهده دارند که بر فراز اقیانوسها و بین قاره‌ها پرواز می‌کنند، منطقه وسیعی را تحت نظارت خود دارند. برای مثال مرکز کنترل ترافیک هوایی تهران واقع در تهرانسر مسئولیت کنترل تمام پروازهایی را که در فضای ایران پرواز می‌کنند و همچنین پروازهای عبوری از فضای ایران بر عهده دارد. این گونه مناطق به نام FIRs شناخته می‌شوند.

مراکز کنترل عموماً ترافیک هوایی را به کمک رادارهای دوربرد کنترل می‌کنند. در نقاطی که دسترسی به رادار میسر نمی‌باشد کنترل و ایجاد جدایی بین هواپیماها با بهره‌گیری از روش پیچیده و سنتی کنترل بدون رادار صورت می‌پذیرد. تا کنون مبالغ زیادی برای طراحی نرم‌افزارهایی که بتوان از آن‌ها در بهینه‌سازی روش کنترل ترافیک هوایی استفاده کرد، هزینه شده‌است؛ ولی با این حال کماکان در برخی از مراکز کنترل ترافیک اطلاعات مربوط به هر پرواز بر روی نوارهای کاغذی، که مخصوص این کار در اختیار کنترلرهای ترافیک می‌باشد، ثبت می‌شود، و در ادامه و تکمیل اطلاع‌رسانی در مورد مسیر پروازهای یاد شده برخی از اطلاعات مستقیماً بین کنترلرها رد و بدل می‌شود. در مراکز کنترل جدیدتر برای ثبت اطلاعات پروازی نشاندهنده‌های رایانه‌ای جایگزین نوارهای کاغذی شده‌اند. به همان سرعت که دستگاه‌های جدیدتر وارد سامانه کنترل ترافیک می‌شود مراکز کنترل ترافیک بیشتری نیز استفاده از نوارهای کاغذی ثبت اطلاعات را متوقف می‌کنند. تخصیص و نامگذاری خطوط هوایی مسافری، با بکارگیری علائم شناسایی خاص (نام رادیویی)، که حداکثر شامل چهار عدد می‌باشد که به دنبال نام اختصاصی خطوط هوایی قرار می‌گیرد، شرط لازم برای ایمنی پرواز و ایجاد جدایی کافی بین هواپیماها می‌باشد. در این راستا همواره بهتر است که در برنامه پروازی هر هواپیما در طول هفته یک نام و علامت شناسایی ثابت در نظر گرفته شود، حتی اگر زمان تعیین شده برای پرواز از فرودگاه مبدأ در روزهای هفته به مقدار جزیی تغییر داشته باشد. در مسیر برگشت نیز غالباً فقط آخرین عدد از علائم شناسایی هر پرواز، نسبت به پرواز رفت، تغییر می‌کند. در مراقبت پرواز قطعه یا بخشی از فضا که از نظر ابعاد مشخص می‌باشد و کنترل ترافیک هوایی آن به یکی از کنترلرها سپرده شده اصطلاحاً ناحیه (sector) یا به عبارت دیگر «ناحیهٌ پروازی» اطلاق می‌شود. بر مبنای شرایط حاکم (از قبیل حجم ترافیک و غیره…)، هر کنترلر می‌تواند در مقاطع خاص، مسئولیت کنترل یک یا دو ناحیه را مستقیما در اختیار داشته باشد.

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

برج مراقبت پرواز فرودگاه چیست و چه کاربردی دارد؟

آیا می دانید این برج دقیقا چه کاری انجام می دهد؟ کاربرد برج مراقبت پرواز چیست و آیا یک فرودگاه بدون آن هم می تواند به فعالیت ادامه دهد؟ اگر خلبان...

برج مراقبت پرواز فرودگاه چیست و چه کاربردی دارد؟

1398-07-16

 برج مراقبت پرواز |  Air Traffic Control Tower

همه ما تا به حال برج مراقبت پرواز را دیده ایم که در گوشه ای از فرودگاه خودنمایی می کند. اما آیا می دانید این برج دقیقا چه کاری انجام می دهد؟ کاربرد برج مراقبت پرواز چیست و آیا یک فرودگاه بدون آن هم می تواند به فعالیت ادامه دهد؟ اگر خلبان ها هواپیما را هدایت می کنند پس برج مراقبت پرواز چه کاری انجام می دهد؟ در ادامه می خواهیم در مورد برج مراقبت پرواز صحبت کنیم و کاربرد آن و نقشی که در امنیت پرواز دارد را با هم مرور کنیم. با الی گشت همراه باشید.

پرواز همزمان هزاران هواپیما در آسمان

مطالب مرتبط:دانستنی های پرواز که تنها خدمه از آن مطلع هستنداگر سیستم جی پی اس هواپیما از کار بیفتد چه اتفاقی می افتد؟

در مطلبی که قبلا نوشتیم به این سوال پرداختیم که در هر لحظه چند هواپیما در آسمان وجود دارد؟ در آنجا توضیح دادیم که طبق آمار سال گذشته، در هر لحظه بیش از ۹۰۰۰ فروند هواپیما در آسمان در حال پرواز هستند. این هواپیماها گاه در مسیرهای موازی هم پرواز می کنند و گاهی هم در خلاف جهت هم در حال حرکتند. با توجه به اینکه در مناطقی مثل اروپا و آمریکا ترافیک هوایی بسیار زیاد است، این هواپیماها چطور از برخورد با هم دوری می کنند؟ به طور مثال، در بازه های زمانی اوج مسافرت هوایی، تنها در ایالات متحده در هر لحظه ۵۰۰۰ هواپیما در آسمان این کشور در حال پرواز است. هواپیما چطور از موقعیت مکانی همدیگر باخبر می شوند؟ اگر هواپیمایی به دلایل اورژانسی مجبور شود مسیرش را عوض کند ممکن است به هواپیماهای دیگر برخورد کند؟ در اینجا پای مراقبت پرواز و کارشناسان مراقبت پرواز به داستان باز می شود.

کنترل ترافیک هوایی

کارشناسان ترافیک هوایی که در برج مراقبت پرواز مشغول به کار هستند وظیفه دارند از امنیت پرواز هواپیماهای تجاری و خصوصی مطمئن شوند. این شغل از اهمیت بالایی در صنعت هوایی برخوردار است. متخصصان مراقبت پرواز باید حرکت صدها و شاید هزاران هواپیما را کنترل کنند و آن ها را در فاصله ایمنی از یکدیگر نگه دارند. این افراد که در برج مراقبت پرواز قرار دارند دایما با خلبان های هواپیماها در تماس هستند و به طور مداوم اطلاعات را ردو بدل می کنند. هنگام برخاستن از باند و موقع فرود این افراد خلبان را هدایت می کنند. در شرایط جوی نامساعد که خلبان دید درستی ندارد این کارشناسان مراقبت پرواز هستند که با استفاده از دستگاه ها و تجهیزات مدرن جهت درست را به خلبان نشان می دهند. وقتی به مراقبت پرواز فکر می کنیم اولین چیزی که به ذهنمان می رسد مردان و زنانی است که در برج مراقبت فرودگاه مشغول کار هستند. بله، این تصویر تا حدی درست است، اما مسئله مراقبت پرواز بسیار پیچیده تر از این حرف هاست.

مرز هوایی کشورها

همان طور که می دانیم کشورهای مختلف با مرزهای خشکی و آبی از هم جدا می شوند. این مرزها مشخص می کند که تا کجا قلمرو یک کشور محسوب می شود. اما جالب است بدانید که مرز هوایی هم وجود دارد. بله، آسمان را هم مرزبندی کرده اند و هر کشور محدوده ای مشخص را به عنوان حریم فضایی خود انتخاب کرده است. شاید در اخبار شنیده باشید که مثلا یک هواپیما حریم هوایی کشوری را نقض کرده است! این مرز هوایی همانند مرزهای خشکی و آبی توسط دولت هر کشور به دقت مراقبت و کنترل می شود. اما در داخل مرزهای یک کشور نیز ممکن است حریم های هوایی مختلفی وجود داشته باشد تا کار کنترل هوایی راحت تر انجام شود. به طور مثال حریم هوایی ایالات متحده به ۲۱ منطقه (مرکز) تقسیم می شود. هر منطقه خود به بخش های کوچک تری تقسیم می شود. در داخل هر بخش فرودگاه های متعددی وجود دارند که کارشناسان مراقبت پرواز وظیفه کنترل و هدایت آن ها را بر عهده دارند.

قسمت های مختلف مراقبت پرواز

مرکز  فرماندهی سیستم کنترل ترافیک هوایی (ATCSCC)

این قسمت کلیه ترافیک های هوایی را کنترل می کند. همینطور در مواقعی که شرایط پرواز دچار مشکل می شود به کنترل ترافیک هوایی در داخل مراکز کمک می کند. مشکلاتی که بر سر راه پرواز ممکن است به وجود می آید می تواند شرایط آب و هوایی نامساعد، ازدحام و شلوغی ترافیک هوایی یا غیرفعال بودن و خراب بودن باند فرود باشد.

مراکز کنترل ترافیک مسیر پرواز (ARTCC)

در هر مرکز یک مرکز کنترل ترافیک مسیر هوایی وجود دارد. هر ARTCC ترافیک هوایی در داخل بخش های هر مرکز را به جز حریم هوایی فرودگاه های محلی کنترل می کنند.

ترمینال کنترل تقرب راداری

این بخش نیز در صورت وجود ترافیک هوایی بالا، کار هماهنگی و کنترل ترافیک هوایی را انجام می دهد. متخصصینی که در این پایانه ها مشغول کارند با استفاده از رادارهای نزدیک-برد ترافیک هوایی را کنترل می کنند. هماهنگی هواپیماها برای فرود در باند و کنترل آن ها در طول پرواز توسط واحد کنترل تقرب صورت می گیرد.

برج مراقبت پرواز (ATCT)

برج مراقبت پرواز آشناترین بخش مراقبت و کنترل ترافیک هوایی است. این برج در فرودگاه هایی که پروازهای منظمی انجام می دهند وجود دارد. احتمالا هنگامی که به فرودگاه مراجعه می کنیم و سوار هواپیما می شویم این برج را می بینیم. برج مراقبت پرواز وظیفه اصلی مدیریت هواپیماها در هنگام فرود، پرواز و کنترل ترافیک باند فرودگاه را بر عهده دارد.

منبع مطلب : www.eligasht.com