حرکت وضعی و انتقالی

حرکت وضعی و انتقالی را از این سایت دریافت کنید.

حرکت انتقالی زمین

حرکت انتقالی زمین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تصویری از گردش زمین به دور خورشید

حرکت انتقالی زمین یا گردش زمین به دور خورشید، به حرکت زمین به دور خورشید در خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت از غرب به شرق را (مدار بیضی‌شکل که خورشید در یکی از کانون‌های آن واقع است) گویند و آن مسیر را مدار زمین می‌گویند. به گفته دانشمندان، نیروی جاذبه خورشید، زمین را جذب می‌کند اما به دلیل نیروی گریز از مرکز زمین، نیرویی در خلاف جهت جاذبه خورشید ایجاد می‌شود که باعث تعادل در مدار زمین می‌گردد. حرکت روزانه خورشید در آسمان و جابه‌جایی تدریجی ظاهری آن؛ در طی یک سال یک دور از دیدگاه زمینی، تنها در اثر حرکت‌های وضعی و انتقالی زمین است. این مدار ظاهری خورشید دائرة البروج نامیده می‌شود. نواری به عرض ۸ درجه در هر سوی دائرةالبروج را منطقةالبروج می‌خوانند. ۱۲ صورت فلکی بر این نوار قرار دارند که خورشید در حرکت ظاهریش هر سال یکبار از آن‌ها می‌گذرد.

زمین به دور خورشید در خلاف جهت حرکت عقربه‌های ساعت می‌گردد (مدار بیضی شکل که خورشید در یکی از کانونهای آن واقع است). در این خصوص ما حرکت واقعی را نمی‌بینیم بلکه حرکت ظاهری خورشید را می‌بینیم که به نظر می‌رسد در یک سال یک بار به دور زمین می‌گردد. این مدار ظاهری خورشید دایرة‌ البروج نامیده می‌شود. نواری به عرض 8 درجه در هر سوی دایرة ‌البروج را منطقه‌البروج می‌خوانند. 12 صورت برجسته فکلی بر این نوار قرار دارند که خورشید در حرکت ظاهریش هر سال یکبار از آنها می‌گذرد این صورتها عبارتند از : حمل، ثور، جوزا، سرطان، اسد، سنبله، میزان، عقرب، قوس، جدی، دلو و حوت.

مدار حرکت انتقالی زمین

فاصلهٔ متوسط میان زمین و خورشید ۱۴۹٫۶۰ میلیون کیلومتر (۹۲٬۹۶۰٬۰۰۰ مایل) است،[۱] و طی یک مدار کامل در هر ۳۶۵٫۲۵۶ روز رخ می‌دهد (۱ سال نجومی)، که برای پیمودن آن زمین ۹۴۰ میلیون کیلومتر (۵۸۴ میلیون مایل) سفر کرده‌است.[nb ۱] مدار زمین دارای یک خروج از مرکز مداری ۰٫۰۱۶۷ است. حرکت مداری زمین یک جنبش ظاهری خورشید نسبت به ستارگان دیگر را در نرخی نزدیک به ۱ درجه در روز (یا با قطر خورشید یا ماه هر ۱۲ ساعت) به سمت شرق نشان می‌دهد که از زمین دیده می‌شود.

ارتباط با تقویم[ویرایش]

در گاه‌شماری هجری خورشیدی مبنای تقویم گردش سیاره زمین به دور خورشید است (حرکت انتقالی زمین).

هر بار گردش زمین به دور خورشید ۳۶۵ روز طول می‌کشد که مبنای ۳۶۵ روز سال در تقویم شمسی است

البته مدت زمان گردش دقیق زمین به دور خورشید ۳۶۵ روز و ۶ ساعت است (سال نجومی) که ۶ ساعت از سال رسمی کوتاه‌تر است. این ۶ ساعت را در تقویم در نظر نمی‌گیرند و برای جبران آن هر چهار سال یک بار یک روز به تقویم اضافه می‌کنند و سال ۳۶۶ روزه را سال کبیسه می‌گویند

(هر روز ۲۴ ساعت است و چهار تا ۶ ساعت = ۲۴ ساعت / یک روز کامل هر چهار سال یکبار به تقویم هجری خورشیدی اضافه می‌گردد)

حرکت ظاهری خورشید[ویرایش]

حرکت ظاهری خورشید به‌ سوی شرق به مقدار تقریبا یک درجه در روز در امتداد سطح موازی نتیجه‌ای از حرکت زمین است ولی دلیلی بر آن نیست. حرکت ظاهری خورشید را می‌توان با نظریه زمین مرکزی که بوسیله بطلمیوس عنوان گردید تفسیر کرد. طبق این نظریه که چندین قرن مورد قبول عامه بود زمین ساکن فرض گردیده و خورشید به دور آن می‌گردد. در ابتدای قرن 16 نیکلاکوپرنیک نظریه خود را ارائه داد. طبق این نظریه خورشید مرکز منظومه شمسی است و تمام سیاره‌ها در مدار دایره‌ای حول آن در چرخش‌اند. یکی از نتایج نظریه کوپرنیکی یا خورشید مرکزی این است که ستاره‌های نزدیکتر وقتی که از زمین در حال چرخش ، مشاهده می‌شوند یک جابجایی پارلاکس نشان می‌دهند. از حرکت ظاهری خورشید برای تعریف سال استفاده می‌شود.

شرط بقای اندازه حرکت زاویه‌ای[ویرایش]

دیدیم که بردار گشتاور نیرو به صورت مشتق زمانی بردار اندازه حرکت زاویه‌ای است. این رابطه شبیه رابطه ای است که برای قانون دوم نیوتن نوشتیم. در آنجا نیرو کمیتی است که باعث حرکت انتقالی ذره می‌شود، لذا نیرو با مشتق زمانی اندازه حرکت خطی برابر است. در اینجا نیز گشتاور نیرو سبب دوران ذره می‌شود و لذا به صورت مشتق زمانی اندازه حرکت زاویه‌ای تعریف می‌شود.

حال اگر اندازه حرکت زاویه‌ای ذره مقدار ثابتی باشد، در این صورت مشتق زمانی آن صفر خواهد شد و لذا گشتاور نیرو و یا به عبارت بهتر برآیند کل گشتاور نیروی وارد بر ذره صفر خواهد بود. در این صورت بردار اندازه حرکت زاویه‌ای بقا خواهد داشت.

ملاحظه کردیم که برای پایسته بودن بردار اندازه حرکت زاویه‌ای باید گشتاور نیروی کل برآیند وارد بر ذره صفر باشد (جمع بردارها). از طرف دیگر ، بردار گشتاور نیرو را به صورت حاصل‌ضرب برداری بردار مکان ذره در نیروی وارد بر آن تعریف نمودیم. لذا با توجه به تعریف حاصل‌ضرب برداری ، شرط این که گشتاور نیرو یا حاصل‌ضرب برداری نیرو در بردار مکان صفر باشد، این است که نیرو در امتداد بردار مکان ذره یا به صورت موازی با آن اعمال شود.

تفسیر شرط بقای اندازه حرکت زاویه ای در حرکت انتقالی زمین[ویرایش]

شرط بقا

در حرکت انتقالی زمین که مدار چرخش زمین به دور خورشید دایره نیست و به شکل بیضی میباشد یک قانون قابل توجیه است که بقای آن را توجیه میکند و آن این است که در مسیر حرکت انتقالی زمین در بعضی قسمت ها سرعت خطی حرکت زمین بیشتر و در بعضی قسمت های دیگر از مسیر سرعت خطی کمتر میباشد در واقع جایی که فاصله از خورشید بیشتر است سرعت خطی کمتر و در جایی که فاصله از خورشید کمتر است سرعت خطی بیشتر است ، در معنای کلی باید بگوییم دلیل بقای تکانه زاویه ای در حرکت انتقالی زمین فقط به این دلیل است که حاصلضرب فاصله از خورشید (یکی از کانون های مسیر بیضی شکل) در سرعت خطی حرکت زمین در این مسیر مقدار ثابتی است.

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

تفاوت و اثر حرکت وضعی زمین و حرکت انتقالی زمین

حرکت وضعی و حرکت انتقالی زمین به‌ترتیب یعنی حرکت زمین دور خود و حرکت زمین دور خورشید. سرعت حرکت وضعی زمین و سرعت حرکت انتقالی زمین...

تفاوت و اثر حرکت وضعی زمین و حرکت انتقالی زمین

3 خرداد 1399 7390 بازدید دسته بندی : علم , نجوم

تفاوت حرکت وضعی زمین و حرکت انتقالی زمین چیست؟

حرکت وضعی زمین و حرکت انتقالی زمین چیست: حرکت زمین به دور خود را حرکت وضعی می‌نامند. حرکت زمین به دور خورشید، حرکت انتقالی نام دارد. زمین با سرعتی بیش از ۱,۶۰۰ کیلومتر بر ساعت حول محور خود در گردش است و هم‌زمان با سرعت بیش از ۱۰۷,۰۰۰ کیلومتر بر ساعت دور خورشید می‌چرخد. حرکت وضعی و حرکت انتقالی زمین در زندگی انسان‌ها و دیگر موجودات زمین نقشی حیاتی دارند.

اثر حرکت وضعی (چرخش زمین به دور خود)

چرخش زمین به دور خود یا همان حرکت وضعی زمین، مبنای محاسبه شبانه‌روز است. هر بار که زمین حول محور عمودی خود یک دور کامل می‌‌زند، یک شبانه‌روز (تقریبا ۲۴ ساعت) به پایان می‌رسد. حرکت وضعی زمین سبب می‌شود تا ما در هر شبانه‌روز اوقات مختلفی مثل صبح، ظهر، عصر و شب و طلوع و غروب داشته باشیم. حرکت وضعی زمین به گردش هوا در جو زمین و جریان یافتن آب اقیانوس‌ها منجر می‌شود. ضمنا اگر زمین حرکت وضعی نداشت (یعنی به دور خود نمی‌چرخید) و فقط دور خورشید می‌چرخید، هر شبانه روز به اندازه چند ماه فعلی طول می‌کشید زیرا نیمی از زمین شش ماه از سال در روشنایی نسبی و شش ماه از سال در تاریکی نسبی می‌بود.

سرعت چرخش زمین دور خود

سرعت حرکت وضعی زمین روی خط استوا ۱,۶۷۴ کیلومتر بر ساعت است. طبیعتا هرچه به‌سمت قطب جنوب و قطب شمال پیش برویم از سرعت حرکت وضعی زمین کاسته می‌شود.

مطلب مرتبط: چرا سرعت چرخش زمین در استوا بیشتر از قطب شمال و جنوب است؟

اثر حرکت انتقالی (چرخش زمین به دور خورشید)

حرکت زمین به دور خورشید یا همان حرکت انتقالی، مبنای محاسبه سال است. هر دور کامل زمین حول خورشید حدود ۳۶۵ روز طول می‌کشد. مدار گردش زمین به دور خورشید اندکی بیضی است و لذا فاصله زمین تا خورشید طی سال تغییرات کمی دارد. لذا حرکت انتقالی زمین در پیدایش فصل‌ها تاثیر چندانی ندارد. علت اصلی پیدایش فصل‌ها انحراف محوری تقریبا ۲۳.۵ درجه‌ای زمین است. البته اگر زمین حرکت انتقالی نداشت، انحراف محوری زمین به‌تنهایی نمی‌توانست به شکل کنونی باعث پیدایش و تغییر فصل ها شود.

مطلب مرتبط: علت پیدایش فصل‌ها و تغییر فصل‌ها

سرعت حرکت انتقالی زمین (سرعت چرخش زمین دور خورشید)

سرعت حرکت انتقالی زمین حدود ۱۰۷,۲۰۰ کیلومتر بر ساعت است.

برچسب ها: حرکت انتقالی حرکت وضعی زمین نجوم

منبع مطلب : emadelm.ir