روح الامین لقب کدام فرشته است
مهدی
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟
روح الامین لقب کدام فرشته است را از این سایت دریافت کنید.
جبرئیل
جبرئیل
کتاب‌شناسی یا ارجاعات این مقاله ناقص است. می‌توانید با اصلاح نحوهٔ ارجاع به منابع بر طبق شیوه‌نامهٔ ارجاع به منابع، به ویکی‌شیعه کمک کنید.
جبرئیل یا جبرائیل، یکی از چهار فرشته مقرّب الهی و حامل وحی است. کلمه جبرئیل در سه آیه از قرآن و در روایات متعددی آمده است. منابع اسلامی، علاوه بر حمل وحی، کارهایی چون یاری پیامبران، عذاب کردن کافران و تسلی‌بخشی مؤمنان را به جبرئیل نسبت داده‌اند.در فلسفه و عرفان نیز از حقیقت و جایگاه جبرئیل بحث شده است و فیلسوفان و حکیمان مسلمان با تعابیری چون «عقل فَعّال» از او یاد کرده‌اند. در متون دینی یهودیت و مسیحیت نیز نام این فرشته ذکر شده است.
معنای لغوی در زبان‌های مختلف
واژۀ جبرئیل در اصل عِبری است و ظاهراً به صورت سُریانی‌اش به عربی راه یافته است.[۱] نویسندگان و محققان زبان عربی بر غیرعربی بودن آن تصریح کرده‌اند.[۲] ابوحیان غرناطی[۳] سیزده صورت مختلف آن، نظیر جِبْریل، جَبْریل، جَبَرئیل، جَبَرئِل، جَبرائل، جَبرائیل، را آورده است.[۴] همچنین دانی [۵] صورت‌های قرائت[یادداشت ۱]این کلمه در قرآن را برشمرده[۶] که «جِبْرِیل» مشهورترین و فصیح‌ترین آنها به لهجۀ اهل حجاز و بنا بر قرائت حفص، ابوعمرو، نافع و ابن عامر است.[۷]
برخی واژه‌شناسان عرب با اشاره به معانی گوناگون «جَبْر»، از جمله پادشاه، بنده، شجاع، مرد،[۸] و ایل به عنوان اسمی از اسامی خداوند در عبری،[۹] جبرئیل را همچون میکائیل و اسرافیل مرکّب از دو بخش دانسته‌اند که بدین ترتیب جبرئیل («جَبْر» + «ایل») به معنای مرد خدا یا بندۀ خدا (عبدالله) است.
با توجه به معنای «جبروت» که در عبری به معنای نیرومندی و قدرت است،[۱۰] احتمالاً جبرئیل از «جبروت» مشتق شده است.[۱۱] باتوجه به اینکه «جَبَر» از زبان عبری به معنای قدرت داشتن و توانمندی و «جبرئیل» به معنای شخص نیرومند نیز آمده است،[۱۲] این احتمال تقویت می‌شود. حتی القاب «شدیدالقُوی» و «ذومِرّة» نیز معادل عربی جبرئیل دانسته شده است.[۱۳]
جَبْر در زبان‌های حَبَشی و سِریانی و آرامی و عبری به معنای مرد، قهرمان و دلاور است و جبرئیل در این زبان‌ها مرد خدا و قهرمان خدا معنا می‌شود.[۱۴] برخی ایل را به معنای بنده و جبرئیل و میکائیل و اسرافیل را به معنای عبدالله، عبدالرحمان و عبدالقدوس می‌دانند.[۱۵]
در قرآن
نام جبرئیل در قرآن سه بار در آیات مدنی آمده است.[۱۶] در آیهٔ ...فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلَیٰ قَلْبِک بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقًا لِّمَا بَینَ یدَیهِ وَهُدًی وَبُشْرَیٰ لِلْمُؤْمِنِینَ.چرا كه او، به فرمان خدا، قرآن را بر قلبت نازل كرده است، در حالى كه مؤيد [كتاب‌هاى آسمانى] پيش از آن، و هدايت و بشارتى براى مؤمنان است.»[ بقره–۹۷] به وظیفه اصلی جبرئیل، یعنی پیام‌آوری وحی، تصریح شده است، هرچند دربارهٔ کیفیت انتقال و نزول وحی سخنی به میان نیامده است.[۱۷]
در قرآن تعابیر دیگری نیز هست که مفسران[۱۸] آنها را ناظر به جبرئیل دانسته‌اند، از جمله:
«الروح الامین»[۱۹] که حاکی از امانتداری او در رساندن وحی است.
«رسولٍ کریم»[۲۰] که بر خصلت‌های نیک وی دلالت دارد.
«شدیدالقوی» و «ذومِرّة» و «ذی قوة»[۲۱] که بیان کننده توانمندی و قدرت بر انجام اوامر الهی است.
«مَکین» و «مُطاع»[۲۲] که از جایگاه و منزلت ویژهٔ او نزد خداوند و دیگر فرشتگان حکایت می‌کند.
«روح القُدُس»[۲۳]
در سوره بقره آیه ۹۸ به کافر بودن دشمنِ جبرئیل بلکه به کفر دشمنان تمام فرشتگان الهی تصریح شده است. مَنْ كَانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَمَلَائِكَتِهِ وَرُسُلِهِ وَجِبْرِيلَ وَمِيكَالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكَافِرِينَ ترجمه: هر كه دشمن خدا، و فرشتگان و فرستادگان او، و جبرئيل و ميكائيل است [بداند كه] خدا يقينا دشمن كافران است. یهودیان براین باور بودند که جبرئیل همواره برای جنگ و شدت و خونریزی نازل می‌شود، ولی میکائیل همواره برای رفع گرفتاری‌ها و آوردن خوشی‌ها نازل می‌شود به همین جهت در مذاکره‌ای که با پیامبر(ص) داشتند تصریح کردند که اگر فرشته‌ای که وحی را بر او نازل می کند میکائیل بود به او ایمان می آوردند و چون جبرئیل است با او دشمن هستند و به پیامبر هم ایمان نمی‌آورند. [۲۴]
ولادت حضرت عیسی
جبرئیل مژدهٔ ولادت عیسی را به حضرت مریم داده[۲۵] و به صورت انسان نزد او متمثل شده[۲۶] و روحِ اِلهی را در رحم او دمید[۲۷] و سرانجام خداوند به وسیله جبرئیل به حضرت عیسی(ع) یاری رسانده و نیرو بخشیده است.[۲۸]
مفسران در وساطت جبرئیل برای تولد عیسی(ع) تردید نکرده و تعبیر «روح» در آیات یاد شده را همگی ناظر به جبرئیل دانسته‌اند.[۲۹]
روح
دربارهٔ سبب کاربرد کلمه «روح» برای اشاره به جبرئیل مفسران اقوال گوناگونی ذکر کرده‌اند، نظیر تعلق او به عالم مجردات و روحانیات، تکوین بدون ولادت، غلبه حیات در او، افاضهٔ حیات و احیای شریعت به واسطهٔ او یا بیان برتری او بر سایر فرشتگان.[۳۰]
دربارهٔ نسبت جبرئیل با روح و مراد از روح، که به همراه ملائکه از آن در سوره قدر یاد شده[۳۱] یا درباره‌اش سؤال شده،[۳۲] اختلاف است. برخی آن را فرشته‌ای موکل بر ارواح یا موجودی برتر از ملائکه و جبرئیل دانسته و گروهی مراد از آن را جبرئیل و تعبیر روح را دالّ بر عظمت و برتری جبرئیل بر دیگر ملائکه دانسته‌اند.[۳۳]
انتقاد به پندار یهود
آیات ۹۷ و ۹۸ سورهٔ بقره در واکنش به پندار یهودیان در بارهٔ جبرئیل نازل شده است.[۳۴] آنان از پیامبر(ص) پرسیدند، کدام فرشته نزد او می‌آید و چون شنیدند که آن فرشته جبرئیل است، به علت کینه‌ای که از جبرئیل داشتند، جبرئیل را دشمن خود خواندند.
ظاهراً ایشان جبرئیل را فرشته نازل کنندهٔ بلا و سختی و فرمان دهنده به جنگ و قتال و میکائیل را فرشتهٔ رحمت و بشارت برای قوم یهود می‌دانستند،[۳۵] از این رو آیهٔ ۹۸ سوره بقره دشمنی با جبرئیل را مساوی عداوت با میکائیل و دیگر فرشتگان و حتی خدا می‌شمرَد. گویا یهودیان به دنبال بهانه‌ای بودند تا از پذیرش اسلام سر باز زنند، چه پیش از این سؤال، پرسش‌های دیگری از پیامبر(ص) کرده بودند تا نبوت او را بیازمایند و هنگامی که حضرت به پرسش‌های پیشین نیکو پاسخ داد، سؤال از فرشتهٔ وحی را مطرح کردند.[۳۶] این در حالی است که عبدالله بن سلام، از علمای یهود، پس از طرح پرسش‌هایی که فکر می‌کرد فقط انبیاء پاسخش را می‌دانند و شنیدن جواب‌های پیامبر(ص)، مسلمان شد.[۳۷]
افسانه خان الامین
مقالهٔ اصلی: خان الامین
جبرئیل
جبرئیل
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جبرئیل
یک نقاشی از پینتوریکیو در ۱۵۰۱ میلادی
فرشته، فرشته وحی ستایش‌شده در یهودیت
تمام مذهب مسیحی و تکریم
اسلام و بقیه
قدیس‌شدن پیش از جماعت
جشن
۲۹ سپتامبر با فرشتگان میکائیل و رفائیل (کلیسای کاتولیک) (پس از ۱۹۶۹)۲۴ مارس (ارتدکس آیین غربی و تقویم عمومی رومی قبل از ۱۹۶۹)۲۶ مارس، «۱۳ ژوئیه» (کلیسای ارتدکس شرقی)، '۲۶ پائونی
نمادها فرشتگان مقرب؛ حامل سوسن، شیپور، فانوس درخشان، شاخه ای از بهشت، طومار و عصا.
جبرئیل (به عبری: גַּבְרִיאֵל، یا ) فرشته‌ای در ادیان ابراهیمی است که اولین بار در کتاب دانیال به او اشاره شده‌است. کتاب دانیال یکی از بخش‌های متأخر تنخ، مجموعه کتب مقدس یهودیان، است و در بخش‌های قدیمی‌تر اثری از جبرئیل نیست. او همچنین از شخصیت‌های در عهد جدید مسیحیان است.[۱] از جبرئیل در قرآن نیز یاد شده‌است.[۲]این نام تلفظ‌های دیگری چون جَبرائیل، جِبریل، گابریل و کردایل نیز دارد. از جبرئیل به نام‌های فرشتهٔ وحی، امین وحی، عقل اول، ناموس اکبر، روح اعظم، روح الامین و روح القدس (روح قدسی) و … نیز یاد می‌شود.[۲]
کتاب دانیال ظاهر جبرئیل را به‌صورت مردی عادی توصیف کرده‌است.[۳] بنا به گفتهٔ پیروان اسلام او گاهی به‌صورت واقعی خود و گاهی به شکل جوانی خوشرو به نام دحیهٔ کلبی نزد محمد می‌آمد. در داستان معراج، او همسفر محمد بود و در منتهای معراج، در سدرةالمنتهی بازماند و به محمد گفت دیگر اجازه ندارد که پیش رود، و محمد به تنهایی به معراج ادامه داد.[۲]
بنا بر بعضی روایات مسلمانان، جبرئیل پنجاه بار بر ابراهیم، چهارصد بار بر موسی، ده بار بر عیسی و بیست و چهار هزار بار بر محمد نازل شده‌است.[]
شیخ مفید در روایتی آورده‌است: «جبرئیل در میان فرشتگان به شکل مردی میان‌بالا، سپیدپیشانی، سیه‌چشم، و دارای چهار بال سبز مرصع لؤلؤ است.»[۲]
و در حدیث دیگری او دارای ششصد بال مرصع به دُر است.[۲]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
نام وی در زبان عبری (גַּבְרִיאֵל) به معنای «مرد خدا» است. همچنین در لاتین جبرئیل «گابریل» (Gabriel) نامیده می‌شود.[۲]
جبرئیل در عهدین و یهودیت[ویرایش]
نام جبرئیل یا جبراییل ۴ بار در عهد جدید و عهد قدیم آمده‌است که ۲ بار از آن در انجیل لوقا به عنوان مژده‌آور تولد یحیی برای زکریا و مژده‌آور تولد عیسی برای مریم آمده‌است و نام او ۲ بار دیگر در کتاب دانیال آمده‌است. در کتاب دانیال نبی آمده جبرئیل به‌صورت انسان نازل می‌شود خوابش را برایش تعبیر کند اما جذبهٔ اوی باعث می‌شود دانیال از هوش برود. در جای دیگر آمده جبرئیل در حین عبادت دانیال پروازکنان نازل می‌شود تا اسراری را برایش آشکار کند. در یهودیت جبرئیل را در درجهٔ دوم اهمیت می‌دانند و میکاییل را بر آن ترجیح داده‌اند چرا که جبرئیل را نازل‌کنندهٔ بلا و فرمان قتال و جنگ می‌دانستند. در دانشنامهٔ معیار کتاب مقدس آمده: حضور جبرئیل در عهد عتیق نشان‌دهنده قدرت الهی است اما حضور او در عهد جدید علاوه بر قدرت الهی آرامش‌بخش و اطمینان‌آفرین می‌باشد. هر چهار بار حضور جبرئیل در کتاب مقدس به‌نوعی بیان‌کنندهٔ وعدهٔ الهی به ظهور مسیح می‌باشد.[۲]
جبرئیل در قرآن[ویرایش]
نام وی — به صورت جِبریل — سه بار در قرآن امده است، هم چنین القاب او از جمله روح‌الامین چند بار در قرآن آمده‌است و وظیفهٔ اصلی او رساندن وحی گفته شده‌است. در بعضی از سوره‌های قرآن همچون سورهٔ آل عمران و مریم دربارهٔ مژدهٔ تولد عیسی و ظهور او بر مریم سخن گفته شده‌است. آیه‌های ۹۷ و ۹۸ سورهٔ بقره دشمنی با او را هم‌ارزِ دشمنی با خدا می‌شمارد. شأن نزول این آیات را بهانه‌جویی یکی از علمای یهود به نام ابن صوریا دانسته‌اند که دلیل ایمان نیاوردن خود را حامل وحی بودن جبرئیل برای محمد می‌داند. جبرئیل شصت هزار بار بر محمد نازل شده است. از دیدگاه مسلمانان جبرئیل برای اولین بار در غار حرا آیات قران را بر محمد نازل کرد و در مدت رسالتش همواره یاور او بوده است. شرحِ صدرِ محمد و تطهیر آن به دست وی و میکائیل بوده است. وضو گرفتن و نماز خواندن را به محمد یاد داد. در معراج همسفر و راهنمای محمد بود. همواره با تواضع نزد محمد حاضر می‌شد و پیش از ورود از وی اجازه می‌گرفت. مکان نزول جبرئیل در مسجدالنبی مقام جبرئیل نام گرفته است. بنابر روایات کتب اهل سنت و شیعه محمد دو بار جبرئیل را به صورت حقیقی‌اش دیده است، یک بار در افق اعلی محمد از او درخواست می‌کند که شکل واقعی‌اش را ببنید و بار دیگر در معراج نزد سدرةالمنتهی در معراج او را به شکلی واقعی‌اش می‌بیند. به‌گفتهٔ محمد جبرئیل غالباً به‌چهرهٔ جوان خوشرویی به نام دِحْیة بن خلیفه کلبی بر وی ظاهر می‌شده‌است. جبرئیل معمولی همچون مردی معمولی با جامه‌ای سبزرنگ و عمامه‌ای ابریشمی، سوار بر اسب یا استر ظاهر می‌شده‌است.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
حدیث جبرئیل میکاییل اسرافیل عزراییل
نگارخانه[ویرایش]
منابع[ویرایش]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به در ویکی‌گفتاورد موجود است.
↑ Collins, , 338. ↑ پرش به بالا به:
۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ ۲٫۴ ۲٫۵ ۲٫۶ ۲٫۷ «جبرئیل (جبرائیل )». .
↑ Collins, , 338.
دائرةالمعارف تشیع، ج ۵؛
الاختصاص، ص ۴۵؛ بحارالانوار، ج ۲۵؛
دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج ۱
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ جبرئیل موجود است.
گسترش نبو شخصیت‌های عهد جدید گسترش نبو
شخصیّت‌ها و اَعلامِ قرآنی
گسترش نبو
فرشتگان در ادیان ابراهیمی
گسترش نبو
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟