فریدون توللی
مهدی
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟
فریدون توللی را از این سایت دریافت کنید.
درباره فریدون توللی
تهران- ایرنا- فریدون توللی یکی از شاعران معاصر به شمار می‌رفت که در قالب قصیده، ۱۷ قطعه شعر با رویکردی نو در مضامین مختلف اعم از سنتی و نو و با زبانی نزدیک به عصر خود و آمیخته به زبان کهن، پرداخته است.
۹ خرداد ۱۴۰۰، ۱۰:۳۲
کد خبرنگار: 2521 کد خبر: 84346940 T T ۰ نفر
درباره فریدون توللی
تهران- ایرنا- فریدون توللی یکی از شاعران معاصر به شمار می‌رفت که در قالب قصیده، ۱۷ قطعه شعر با رویکردی نو در مضامین مختلف اعم از سنتی و نو و با زبانی نزدیک به عصر خود و آمیخته به زبان کهن، پرداخته است.
هر شاعر یا نویسنده ای برای زیبایی و برجسته‌کردن اثر خود، سعی می کند تا تکنیک های تازه ای را بیازماید و در ذهن مخاطب باقی بماند. یکی از این تکنیک ها استفاده از فراهنجاری به معنای وارد کردن واژگان نو یا ترکیبات تازه، گریز از ساختارهای دستوری متداول و کهن، استفاده نو از آرایه های ادبی یا احیای واژگان گذشته به شکلی که تاکنون سابقه نداشته است. در میان شاعران معاصر می توان به فریدون توللی اشاره کرد، شاعری که در شعر خود از انواع فراهنجاری به ویژه فراهنجاری معنایی استفاده چشمگیری کرده است.(۱)
فریدون توللی در ۱۲۹۸ خورشیدی در شیراز چشم به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شیراز گذراند و سپس رهسپار تهران شد و در دانشگاه تهران در رشته باستان شناسی به ادامه تحصیل پرداخت و در ۱۳۲۰ خورشیدی در رشته باستان شناسی دانشکده ادبیات این دانشگاه فارغ‌التحصیل شد و سپس به کار باستان شناسی روی آورد و تا ۱۳۳۲ خورشیدی رییس اداره باستان‌شناسی استان فارس بود و آنگاه در کتابخانه دانشگاه شیراز به کار مشغول شد. شاعری را از ١٣٢٠ خورشیدی به طور پراکنده در مجلات ادبی به ویژه مجله سخن شروع کرد. در ١٣٢٤ با چاپ نخستین اثرش به نام «التفاصیل» که آمیخته ای از نظم و نثر طنز آمیز بود، نامش بر سر زبان ها افتاد و بعد از آن انتشار دفترهای شعریش همراه با نظریه هایش او را به عنوان یک شاعر و نظریه پرداز به جامعه معرفی کرد.
توللی که در عرصه شعر معاصر به عنوان یک شاعر رمانتیک نیمه سـنتی شناخته می شد در سلوک شعریش به روایت دفترهای شعرش و دیدگاه هایش فراز و فرودهایی را پشت سر گذاشت که می توان برای آن سه مرحله در نظر گرفت. وی در بخش نخست حیات شاعری خود به سبک کلاسیک شعر می گوید، التفاصیل حاصل این مرحله است. این اثر ترکیبی از شعر و نثر در قالب سنتی است که مضامین سیاسی و اجتماعی را در بافتی طنزآمیز ارایه می کند. زبانش بسته به موضوع سخن گاه کهنه و گاه نو می شود. تصاویرش ترکیبی است از آنچـه در دیوان های پیشینیان به همراه تصاویری از محیط زندگی شاعر بود. مرحله دوم از مجموعه «رها» آغاز شده و تا پایان «نافـه » ادامه پیـدا می کند. رها با شعرهای سنتی شروع می شود و به طرف شعرهای نیمه سنتی پیش می رود. وجه غالـب این دفتر رویکرد به قالب های نیمه سنتی و مضامین لیریک(موسیقی یا شعربزمی) است. چهره اصلی شاعر به عنوان شاعر رمانتیک متمایل به قالب های نیمه سنتی در همین دفتر آشکار می شود. مجموعه «نافه» هم ادامه منطقی رها در سطحی هنری تر و زبانی پخته تر و هموارتر است.(۲)
نگاه شاعر به هستی فردیت مـی یابد و تصویرها صبغه توللی وار پیدا می کنند. وجه شاخص نافه در سطح اندیشگی، مرگ اندیشی است. این مرحله اوج شاعری توللی است و او هر چه در توان داشته در شعرهای این دوره ارایه کرده است.
توللی سوم از دفتر «پویه» آغاز شده و در دفترهای «شگرف و بازگشـت» ادامه پیدا می کند. در این مرحله شاعر به تکرار خود پرداخته و شعرش ملال آور است. رویکـرد جدی او دور شدن تدریجی از خلاقیت شاعرانه، بازگشت بـه قالب های سنتی، دور شدن از محیط نوگرایی و تکرار مضامین گذشتگان از عمده اشکالاتی است که بر توللی سوم گرفته اند.(۳)
نگاهی به ساختار و محتوای قصاید توللیتوللی در مجموع ۱۷ قصیده دارد که ۹ مورد آن در مجموعه «شگرف» و هشت مورد در مجموعه «بازگشت» آمده است. کوتاه ترین آنها قصیده «خزان» ۱۳ بیت و طولانی ترین آنها قصیده «بت تراشان »۵۰ بیت دارد. زبان قصاید آمیخته ای از زبان کهن، زبان عامیانـه و محاوره ای و واژه های دخیل اروپایی در کنار واژه های کهنی است. توجه شـاعر بـه اوضاع سیاسی و اجتماعی جامعه و تحلیل آنها بـر مبنای دیدگـاه و تجارب شـخصی خود به عنوان یک فعال سیاسی، یکی از مضمون های اصلی قصیده هاست. با وجود اندک بودن تعداد قصاید توللی، مـوضوعات متنوعی چون وصف طبیعت، مدح، مفاخره، شکواییه، حسب حال، اخلاق و مسایل سیاسی و اجتماعی را شامل می شود. از این میان توصیف با بیشترین کاربرد، هفت قصیده را در بر می گیرد اما مفاخره و مسایل فلسفی با کمترین کاربرد، هر کدام یک قصیده را به خود اختصاص داده اند.
ویژگی های زبانی قصاید توللیزبان قصاید توللی ساده و فصیح است، در آن صلابت و فخامت زبان قصاید خراسانی دیده نمی شود و با این که قالب قصیده، زبـانی کهن و پرصلابت می طلبد، از ویژگی های زبان کهن که در قصاید دیگر شاعران قصیده پرداز به وفور دیده می شود. در قصاید توللی کـه در مجموع ٤٦٢ بیت دارند، نمونه های بسیار معدودی یافت می شود. از نشانه های زبان کهـن یکی کاربرد فعل های پیشوندی و دیگر واژه های کهن، بسامد بالاتری دارند.(۴)
هرچند صنایع مختلف بدیعی را در قصاید توللی می توان یافت اما او شاعری صنعت گرا نیست و نمونه های صنایع ادبی در اشعارش بسیار معدود است و شاعر قصد و عمدی در استفاده از آنها ندارد. فقط یکی دو مورد مثل موازنه و تنسیق صفات بسامد بیشتری دارد.
تشخیص در اشعار توللیتشخیص در قصاید توللی بسامد بالایی ندارد و همان موارد محدود هـم بـیشـتر در قصـاید وصفی دیده می شود. شاعر در این قصاید گاهی بـه پدیده های طبیعـت مانند باد، نوبهـار، درختان و گل ها یا یکی از اعضای بدن انسان مثل دل و جان شخصیت می بخشد و صفت یا عمل و رفتار یا عـضوی از انـسان را بـه آنها نسبت می دهد. توللی نه در انتخاب پدیده هایی کـه به آنها شخصیت مـی دهد، کـار تازه ای کرده است و نه در شیوه شخصیت بخشی، بلکه با همان شیوه های رایج ویژگی انسان به مـشبه یا اضافه شده یا به صورت فعل اسناد شده اسـت.(۵)
فریدون توللی
فریدون توللی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
«توللی» به اینجا تغییرمسیر دارد. برای دیگر کاربردها توللی (ابهام‌زدایی) را ببینید.
فریدون توللی
فریدون توللی زاده ۱۲۹۸ خورشیدی شیراز
درگذشته ۹ خرداد ۱۳۶۴
تهران بیماری قلبی پیشه شاعر ملیت ایران
دانشگاه دانشکده ادبیات دانشگاه تهران
همسر(ها) مهین توللی
فرزند(ان) نیما و فریبا و رها
پدر و مادر جلال توللی
فریدون تَوَلَّلی (۱۲۹۸، شیراز – ۹ خرداد ۱۳۶۴، تهران) شاعر، فعال سیاسی و باستان‌شناس ایرانی بود.زندگینامه[ویرایش]
فریدون توللی در شیراز به دنیا آمد. والدینش از تیرهٔ توللی طایفه عملهٔ قشقایی بودند. پس از پایان دورهٔ آموزش‌های دبستانی و دبیرستانی در این شهر، وارد دانشگاه تهران شد و در سال ۱۳۲۰ در رشتهٔ باستان‌شناسی دانشکده ادبیات این دانشگاه فارغ‌التحصیل گردید. سپس به کار باستان‌شناسی روی آورد و تا امرداد ۱۳۳۲ چندی رئیس ادارهٔ باستان‌شناسی استان فارس بود. توللی، پس از شهریور ۱۳۲۰ وارد فعالیت‌های سیاسی شد و به نوشتن مقالات سیاسی در نشریات حزب توده و مجموعهٔ سیاسی طنزآمیزی با نام «التفاصیل» پرداخت. توللی پس از کودتای ۲۸ امرداد از فعالیت‌های سیاسی دست شست و در کتابخانهٔ دانشگاه پهلوی شیراز به کار مشغول شد. توللی بر اثر آشنایی با نیما یوشیج در شعر به‌شیوهً جدید گرایش یافت و به یکی از پیشروان آن تبدیل شد. دفترهای شعر «رها» و «نافه» او محصول همین دوران است. وی بعدها به مخالفت با فرم آزاد نیمایی پرداخت و مجموعه‌ای از غزل و قصیده به شیوهٔ قدیم را با نام «پویه» منتشر کرد.
توللی با زبان فرانسه آشنایی داشت و اشعاری از شاعران فرانسه‌زبان را به فارسی برگردانده‌است. او سرانجام پس از سال‌ها بیماری قلبی در سال ۱۳۶۴ درگذشت. همسر وی بود که از آنها سه فرزند به نام‌های نیما و فریبا و رها به‌جای مانده‌است. توللی به‌خاطر علاقهٔ زیادش به نیما نام او را بر نخستین دختر خود می‌گذارد. ویژه‌نامهٔ توللی در شمارهٔ هشتاد و پنج مجلهٔ بخارا با مقالاتی از محمدرضا شفیعی کدکنی، محمد افشین‌وفایی، مهدی فیروزیان، علی‌اکبر سعیدی سیرجانی و… در زمستان ۱۳۹۰ منتشر شده‌است.
ویژگی اشعار توللی[ویرایش]
شعر توللی عمدتاً شعری عاشقانه، رمانتیک و احساساتی است: با تصاویر، واژه‌ها و ترکیب‌های فریبندهٔ خوشاهنگ، که با بیان شاعرانهٔ احساسات فردی، بیش از هر چیز از کامجویی‌های جسمانی سخن می‌گوید؛ و توفیق وی در شاعری، به‌سبب همین شعرهاست. توللی در سرودن شعر عاشقانه به شیوهٔ نو، روزگاری پیشرو و نظریه‌پرداز بوده‌است و در این زمینه سهم بزرگی دارد.
دفترهای شعر[ویرایش]
(۱۳۲۴) (۱۳۲۹) (۱۳۳۱) (۱۳۴۰) (۱۳۴۵) (۱۳۵۳) (۱۳۶۹) (۱۳۸۶)
منابع[ویرایش]
طلا در مس، رضا براهنی، انتشارات زریاب، ۱۳۸۰، تهران.
منصور پایمرد، روزنامه اعتمادملی، شماره ۳۸۹، ۱۳۸۶.
توللی و حوادث فارس، حسن امداد، بخارا، سال چهارم، شماره۸۵
پیوند به بیرون[ویرایش]
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به در ویکی‌گفتاورد موجود است.
«فریدون توللی». . بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ سپتامبر ۲۰۰۸. دریافت‌شده در ۳ سپتامبر ۲۰۰۸.
نبو ادبیات فارسی
رده‌ها: اعضای حزب تودهاهالی شیرازدانش‌آموختگان دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهراندرگذشتگان ۱۳۶۴درگذشتگان ۱۹۸۵ (میلادی)زادگان ۱۲۹۸زادگان ۱۹۱۹ (میلادی)شاعران سده ۲۰ (میلادی) اهل ایرانشاعران فارسی‌زبان سده ۱۴ (قمری)شاعران مرد اهل ایرانقشقایی‌هانویسندگان مرد اهل ایراننویسندگان مرد سده ۲۰ (میلادی)زادگان ۱۹۱۷ (میلادی)
بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟