این سایت سعی دارد سایت های برتر سراسر ایران را معرفی کند ما با نمایش دادن پیش نمایشی از سایت، کاربران را به دیدن کامل مطالب سایت های معرفی شده دعوت میکنیم فلذا هیچ لینک، عکس، و متنی از سایت های معرفی شده کپی نمیشود.

    میگو چند پا دارد

    دسته بندی :
    1. نکس
    2. مطالب سایت

    مهدی

    بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟

    میگو چند پا دارد را از این سایت دریافت کنید.

    میگو

    میگو

    از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

    میگو

    محدودهٔ زمانی: - حال

    رده‌بندی علمی فرمانرو: جانوران شاخه: بندپایان بالاخانواده: میگو

    میگوها سخت پوستانی ده پا هستند که دارای بدنی کشیده و ضمائمی تخصص یافته برای شنا در آب می‌باشند. پاهای آن‌ها بر خلاف خرچنگ‌ها و لابسترها نازک و کم توان هستند. هزاران گونه از میگوها در نقاط و اکوسیستم‌های مختلف از جمله بستر دریاها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها شناسایی شده‌اند.

    طول عمر این جانوران با توجه به نوع گونه و شرایط محیطی بین یک تا هفت سال است و معمولاً در تمام عمرشان به تنهایی زندگی می‌کنند. البته در برخی از گونه‌های میگو در دورهٔ تولید مثل تجمعات بزرگی از آن‌ها قابل مشاهده است.

    میگوها دارای اندازه‌های مختلفی بین ۲تا ۲۵ سانتیمتر هستند و گونه‌های با اندازه درشت تر، از نظر اقتصادی بیشتر مورد توجه و بهره‌برداری بشر هستند. همچنین میگوها در طبیعت و زنجیرهٔ غذایی جانوران اهمیت فراوانی داشته و منبع غذایی بسیاری از ماهی‌ها و نهنگ‌ها را تشکیل می‌دهند.

    سخت‌پوستان (Crustacea)، بزرگ‌ترین رده از شاخهٔ بندپایان (Arthropda) بوده که بیش از ۴۲ هزار گونه در آن جای دارند. خانوادهٔ پنائیده (Penaeidae)، بزرگ‌ترین خانوادهٔ سخت‌پوستان هستند که در این خانواده، ۱۲ جنس قرار دارند که ۸۰٪ آن‌ها از نظر تجاری مهم بوده و به نام میگو (Shrimp) معرفی می‌گردند. بدن میگوهای پنائیده دراز و خمیده می‌باشد. طول بدن آن‌ها متفاوت و گاهی تا ۲۵۰ میلی‌متر و وزن آن‌ها تا بیش از ۳۰۰ گرم نیز می‌رسد. بدن آن‌ها از دو قسمت سرسینه و شکم تشکیل شده‌است. رنگ بدن نیز در بین گونه‌ها از تنوع زیادی برخوردار است و از سفید متمایل به سبز-خاکستری در میگوی سفید و در میگوی هندی از سفید تا صورتی و در میگوی ببری تا سبز تغییر می‌کند. رنگ بدن در بین افراد متعلق به یک گونه نیز ثابت نبوده و بسته به شرایط محیط زیست آن از قبیل درجهٔ حرارت، درجهٔ شوری، مواد غذایی، رنگ محیط و ابتلا به بیماری‌ها ممکن است کاملاً تغییر نماید.

    زیستگاه[ویرایش]

    میگوها در بسیاری از نقاط جهان یافت می‌شوند و معمولاً در بستر اقیانوس‌ها، دریاها، دریاچه‌ها و رودخانه‌ها زندگی می‌کنند. اکثر گونه‌ها در اقیانوس‌ها و در آب شور زندگی می‌کنند. برخی از آن‌ها مصب رودها و آب لب شور را ترجیح می‌دهند. در مجموع حدود یک چهارم از گونه‌های میگو در آب شیرین زندگی می‌کنند. گونه‌های اقیانوسی از نزدیکی سواحل تا اعماق ۵۰۰۰متری زندگی می‌کنند.[۱] تقریباً همگی گونه‌های شناسایی شده از میگوها تمامی طول زندگی خود را در زیر آب هستند به جز دو گونه استثنایی که مدت قابل توجهی از زندگی خود را خارج از آب و در میان درختان مانگرو می‌گذرانند و نیمه خشکی زی هستند.

    میگوهای آب شیرین در آکواریوم

    رفتارشناسی[ویرایش]

    میگوها بسته به نوع زیستگاه و گونه دارای نحوه زندگی، ویژگی‌ها و رفتارهای بسیار متنوعی هستند. اکثر آن‌ها همه چیز خوار هستند و از مواد معلق در آب و بقایای گیاهان و جانوران یا جلبک‌ها تغذیه می‌کنند. گونه ای میگو به نام میگوی امپراتور با خیار دریایی و برخی دیگر از بی مهرگان دریایی رابطه همزیستی دارد و در پاکسازی انگل‌های خارجی به آن‌ها کمک می‌کند.[۲] برخی از میگوها در شرایطی که مواد غذایی در دسترس نباشد از سایر میگوها تغذیه می‌کنند. در مقابل، بسیاری از میگوها نیز توسط سایر حیوانات مثلاً ماهی‌ها و ستاره دریایی و انسان خورده می‌شوند یا مورد هجوم انگل‌ها قرار می‌گیرند.[۳]

    تولید مثل[ویرایش]

    نحوهٔ تولیدمثل در گونه‌های مختلف میگوها می‌تواند متفاوت باشد. برخی از آن‌ها اسپرم و تخمک را در آب رهاسازی می‌کنند و نوزادان به صورت آزاد و در آب تشکیل می‌شوند. در برخی از میگوها مانند میگوی گیلاسی یا میگوهای دماغ‌قرمز جنس ماده پس از جفتگیری، تخم‌ها را زیر شکم خود نگهداری کرده و پس از مدتی نوزادان را در آب رها می‌کند.

    جنس ماده میگوی آب شیرین کاردینال می‌تواند با نرهای متعددی جفت‌گیری کرده و اسپرم آن‌ها را در بدن خود ذخیره کرده و مدتی بعد نوزادان را رها کند و از این طریق باعث افزایش تنوع ژنتیکی در جمعیت میگوها شود.[۴]

    میگوی ماده و تخم‌هایش

    تخم‌ها ۱۶ ساعت پس از بارور شدن شکسته می‌شوند و نوزاد میگو از آن خارج می‌شود.[۵]

    ساختار بدن میگو[ویرایش]

    قسمت سر و سینه (Cephalothorax)

    نمای شماتیک ساختمان بدن میگو

    جانور دو جفت آنتن دارد که دارای وظیفهٔ تعادلی و حسی جهت تشخیص بوها و مواد شیمیایی در آب هستند. ضمائم دهانی شامل ماندیبول و ماگزیلا می‌باشند که به ترتیب درگرفتن غذا و تنفس نقش دارند. پایهٔ چشم‌ها بر روی اولین قطعهٔ سری قرار گرفته‌است که در انتهای هر یک از آن‌ها یک چشم مرکب قرار دارد. رئوپودها (pereiopods) شامل ۵ جفت می‌باشد که دو جفت اول آن در بخش انتهایی دارای بخشی گیره‌مانند بنام انبرک می‌باشد که به کمک این انبرک‌ها به تغذیهٔ جانور کمک می‌کند و از آن به عنوان چنگال برای غذا خوردن استفاده می‌کند که به آن Pereiopods Chelipods یا Chelipeds گفته می‌شود و بقیه پاها که Pereiopods نامیده می‌شوند، فاقد انبرک بوده و بسیار ظریف و باریک هستند و وظیفهٔ آن‌ها حرکت بر روی بستر و کمک به حفر گودال جهت فرورفتن در بستر می‌باشد.

    کاراپاس[ویرایش]

    که یکپارچه بوده و سطوح پشتی و جانبی را حفاظت می‌کند.

    روستروم[ویرایش]

    در انتهای قسمت جلویی بدن، زائدهٔ نوک تیزی بنام روستروم (Rostrum) قرار دارد که در لبه‌های آن دندانه‌هایی وجود دارد که کلید تشخیص انواع گونه‌ها می‌باشد.

    منبع مطلب : fa.wikipedia.org

    میگو چند پا دارد؟

    میگو چند پا دارد؟ سخت پوستان را برای معرفی از روی تعداد پاها تفکیک می کنند. برای پاسخ به این سوال این مطلب را در نت نظر بخوانید

    مطالب روز

    میگو چند پا دارد؟

    میگو چند پا دارد؟ تعداد پاهای میگو

    از نت نظر 2 سال پیش

    87Views

    فهرست [نمایش دادن]

    تا به حال به ظاهر و پاهای میگو دقت کرده اید؟ می دانید میگو چند جفت پا دارد؟ میگو جزو سخت پوستان است و ساختمان بدنی بسیار جالبی دارد. طی چند دهه گذشته میگو به دلیل ارزش غذایی بالایی که دارد، بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. میگو علی رغم جثه بسیار کوچکی که دارد اما به دلیل طعم خاص خود، طرفداران زیادی دارد. اما چه چیزی باعث شده است این جانور اینقدر جالب باشد و ساختار بدنی میگو چگونه است؟

    میگو چند جفت پا دارد؟

    قبل از آن که بخواهیم به سوال میگو چند جفت پا دارد؟ پاسخ دهیم، ابتدا با سخت پوستان بیشتر آشنا می شویم. میگو از دسته سخت پوستان است. به غیر از میگو، خرخاکی، کشتی چسب، خرچنگ و غیره نیز جزو سخت پوستان به شمار می آیند. سخت پوستان اسکلت خارجی سختی دارند که برای رشد جانور باید انداخته شود. ساختار بدنی سخت پوستان چند قسمتی است و یک تکه نیست.

    میگو، سخت پوستی در رده ده پایان

    در رده سخت پوستان راسته ای به نام ده پایان وجود دارد که انواع مختلفی دارند. ده پایان شامل خرچنگ های دریایی، میگو و شاه میگوی آب شیرین است. خرچنگ ها معمولا در سواحل و دریا زندگی می کنند و می توانند از دو جهت به سرعت بدوند. دو پای جلویی خرچنگ ها به چنگال های خطرناکی تبدیل شده اند که برای تغذیه و جنگ از آن ها استفاده می کند.

    در میان جانوران ده پای سخت پوست، میگو از فراوانی گونه ای زیادی برخوردار است. حدود ۲۰۰۰ گونه میگو در سراسر جهان وجود دارد. میگوها بیشتر در دریاها و آب های کم عمق زندگی می کنند و کمتر در دریاهای شیرین دیده می شوند. پروتئین زیاد میگو باعث شده سرانه مصرف این جانور به روش های گرم یا سرد در اغلب کشور ها بسیار بالا باشد و از غذاهای دریایی پرطرفدار به شمار می آید. میگوها بدنی کشیده دارند و ضمائمی تخصص یافته دارند که برای شنا کردن در آب به آن کمک می کند. پاهای میگو برخلاف خرچنگ ها و لابسترها باریک و نازک است و ۵ جفت پا دارد.

    ساختار بدن و زیست میگوها

    به طور کلی میگوها در طبیعت و زنجیره های غذایی نقش مهمی دارند و منبع غذایی بسیاری از ماهی و نهنگ ها به شمار می آیند. میگوها اندازه‌ های مختلفی دارند و اندازه آن ها بین ۲ تا ۲۵ سانتی متر متغیر هستند. گونه‌ های با اندازه درشت تر، از نظر اقتصادی بیشتر مورد توجه قرار دارند و بهره‌ برداری بیشتری از آن ها می شود. طول عمر میگوها با توجه به شرایط محیط زندگی و نوع گونه آن ها، بین یک تا هفت سال است. در بیشتر اوقات میگو ها تنهایی زندگی می کنند ولی گاهی نوعی از گونه های میگو تجمعات زیادی در موقع تولید مثل تشکیل می دهند.

    بدن میگو از هشت قسمت تشکیل شده است که دو قسمت مربوط به سر و ۶ قسمت مربوط به شکم آن می شود‌. میگوها دو جفت شاخک دارند که وظیفه تعادلی و حسی در جهت تشخیص بوها و مواد شیمیایی در آب هستند. دو جفت اول از پاهای میگو دارای بخشی گیره‌ مانند بنام انبرک می باشد که به کمک این انبرک‌ها به تغذیه جانور کمک می‌ کند و از آن به عنوان چنگال برای غذا خوردن استفاده می‌ کند.

    موضوع جذاب دیگر در خصوص ساختار بدنی میگو، مربوط به قلب این جاندار است. قفسه سینه و قلب میگو ها در سر آن ها قرار دارد و هر دو با یک اسکلت پوشانده می شوند. دستگاه گردش خون در میگو ها از نوع باز بوده و چهار بخش اصلی دارد. قلب در میگو به‌ صورت توده‌ای عضلانی و به شکل نامنظم در سر آن قرار دارد. بافت خونی میگو بی رنگ است و شامل پلاسما، گلبول سفید و رنگ دانه های تنفسی می باشد.

    کلام آخر

    در این مطلب سعی کردیم سخت پوستان را به شما معرفی کنیم و به سوال میگو چند جفت پا دارد؟ پاسخ دهیم. میگوها ساختار بدنی بسیار عجیبی دارند و آناتومی بدن آن ها برای افراد زیادی ممکن است جالب باشد. تا به حال میگو را از نزدیک دیده اید؟ ‌کدام قسمت بدن میگو برای شما بسیار جالب بوده است؟ خوشحال می شویم مشاهدات خود را در بخش دیدگاه ها برای ما بنویسید.

    مطالب مرتبط:کدام حیوان هم نر است هم ماده؟کدام حیوان نماد سلامتی است؟کدام حیوان از دهان زایمان می کند؟

    تعداد پاهای میگومیگو چند پا دارد؟میگو چند جفت پا دارد؟

    دیدگاهتان را بنویسید

    دیدگاهتان را بنویسید چی فکر می کنی؟

    46

    بی نظیر

    42

    افتضاح

    36

    ضعیف

    31

    بامزه

    نویسنده: نت نظر

    نویسنده: نت نظر NEWSLETTER

    دعوت به خبرنامه نت نظر

    تخفیف هفتگی در خبرنامه نت نظر

    اینم حتما برات جالبه

    مطالب روز

    بهترین فیلم های تاپسی پانو (Taapsee Pannu)

    فیلم های تاپسی پانو READ MORE

    مطالب روز

    بهترین فیلم های دو پتل (Dev Patel)

    فیلم های دو پتل READ MORE

    آموزشی و الهام بخش

    طرز تهیه خمیر پیتزای خانگی

    چگونه خمیر پیتزای خوشمزه درست کنیم؟

    READ MORE

    مطالب روز

    منبع مطلب : blog.netnazar.com

    میخواهید جواب یا ادامه مطلب را ببینید ؟
    مهدی 19 ساعت قبل
    4

    بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟

    برای پاسخ کلیک کنید