پسیانی بازیگر

دسته بندی :

مهدی

بچه ها کسی جواب رو میدونه ؟

پسیانی بازیگر را از این سایت دریافت کنید.

آتیلا پسیانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آتیلا پسیانی

زمینه فعالیت تئاتر، سینما و تلویزیون

تولد ۱۰ اردیبهشت ۱۳۳۶ ‏(۶۵ سال)

تهران، ایران والدین جمیله شیخی هلال پسیانی پیشه بازیگر همسر(ها) فاطمه نقوی

فرزندان ستاره پسیانی

خسرو پسیانی

آتیلا پسیانی (زاده ١٠ اردیبهشت ۱۳۳۶) بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون و فرزند جمیله شیخی است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

آتیلا پسیانی فرزند جمیله شیخی[۱] هنرپیشهٔ سینما، تلویزیون و تئاتر ایران[۲][۳] و همسر فاطمه نقوی بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر است. او دارای دختری به نام ستاره پسیانی و پسری به نام خسرو است که هردو بازیگر تئاترند. آتیلا پسیانی فارغ‌التحصیل کارگردانی و بازیگری تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه بلورسازی است. بازی در تئاتر را از سال ۱۳۵۶ آغاز کرده و بازی در سینما را از سال ۱۳۶۰ با فیلم عفریت، کاری از فرشید فلک‌نازی، تجربه کرد.ضمنا در برنامه چهل تیکه به گفته خودش در فیلمی که گم شده است در سال 1348به مدت ۴۰ثانیه نقش داشته است

کارنامه هنری[ویرایش]

تئاتر[ویرایش]

پسیانی از دهه شصت خورشیدی به بعد حضور فعالی در عرصه تئاتر ایران داشته که شامل اجراهای جشنواره‌ای و آزاد می‌شود. او با آثارش در چندین دوره جشنواره تئاتر فجر حضور داشته که از این میان می‌توان به جشنواره فجر سال ۱۳۷۰ اشاره کرد. پسیانی در این دوره نوشته محمد چرمشیر را کارگردانی کرد و در کنار آثاری نظیر به کارگردانی انوشیروان ارجمند، به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه، به نویسندگی و کارگردانی حسین نوری و به نویسندگی و کارگردانی مریم معترف و عزت‌الله مهرآوران به روی صحنه برد.[۴][۵]

جنایت و مکافات (رضا ثروتی)، تالار وحدت، (۱۳۹۸)، (بازیگر)

نام بُرده (علی اصغر دشتی)، ۱۳۹۷

نمی‌تونم راجع بهش حرف بزنیم ۱۳۹۷

طناب (بازیگر) ۱۳۹۷

دیابولیک: رومئو و ژولیت ۱۳۹۵

باغبان مرگ (آروند دشت آرای)،۱۳۹۵

«باغ آلبالو»؛ ۱۳۹۴(بعلاوه بازیگری)[۶]

سوراخ ۲۰۱۴ گنگ خواب دیده ۱۳۹۳

«عرق خورشید ٬اشک ماه»؛ ۱۳۹۲

«مخمل آبی»؛ ۱۳۹۲

پروفسور بوبوس (بازیگر و کارگردان) ۱۳۸۹

کشتی شیطان (نویسنده و کارگردان) ۱۳۸۸

«متابولیک»؛ ۱۳۸۷

نمایشنامه‌خوانی «کلاغ و دوچرخه»؛ ۱۳۸۳

نمایشنامه‌خوانی «غلیظ مثل عسل»؛ ۱۳۸۲

«نجوای خاک»؛ ۱۳۸۲

«کالیگولا شاعر خشونت»؛ ۱۳۸۲

«بحرالغرایب»؛ ۱۳۸۲

«بازی در گالری»؛ ۱۳۸۱

«بسه دیگه خفه شو»؛ ۱۳۸۱

گنگ خواب دیده ۱۳۸۰ «قهوهٔ قجری»؛ ۱۳۷۹

«درد دل با سگ»؛ ۱۳۷۹

«رستخیز»؛ ۱۳۷۸ «تبار خون»؛ ۱۳۷۷ «برف سبز»؛ ۱۳۷۷ «اینم از این»؛ ۱۳۷۶

«آبی که مار می‌خورد، زهر می‌شود»؛ ۱۳۷۵

«آبی که گاو می‌خورد، شیر می‌شود»؛ ۱۳۷۵

«بودن یا نبودن»؛ ۱۳۷۳

«فاطمه عنبر»؛ ۱۳۷۳

«بودن یا نبودن»؛ ۱۳۷۲

«آئورا»؛ ۱۳۷۲ «آئورا»؛ ۱۳۷۰

«مجلس تقلید هفت‌خوان»؛ ۱۳۶۹

«ارکستر زنان آشویتس»؛ ۱۳۶۸

نمایشنامه‌خوانی «هرامسا» ۷۰۹/۷۰۵؛ ۱۳۶۸

چهار تک پرده ۱۳۶۷ هفت خوان رستم ۱۳۶۳

سینما[ویرایش]

سیاه باز (۱۳۹۹، حمید همتی)

سلفی با دموکراسی (۱۳۹۸، علی عطشانی)

سرخ‌پوست (۱۳۹۷، نیما جاویدی)

غلامرضا تختی (۱۳۹۷، بهرام توکلی)

جاده قدیم (۱۳۹۶، منیژه حکمت)

میلیونر میامی (۱۳۹۵، مصطفی احمدی)

آشوب (۱۳۹۴، کاظم راست گفتار)

نگار (۱۳۹۴، رامبد جوان)

کارگر ساده نیازمندیم (۱۳۹۴، منوچهر هادی)

نقش نگار (۱۳۹۴، علی عطشانی)

آخرین بار کی سحر را دیدی؟ (۱۳۹۴، فرزاد موتمن)

دلبری (۱۳۹۴، سید جلال دهقانی اشکذری)

سیانور (۱۳۹۴، بهروز شعیبی)

نیمه شب اتفاق افتاد (۱۳۹۴، تینا پاکروان)

آتش‌بس ۲ (۱۳۹۳، تهمینه میلانی)

مستانه (۱۳۹۳، محمدحسین فرح بخش)

نازنین (۱۳۹۲، مهدی گلستانه)

هیچ‌کجا هیچ‌کس (۱۳۹۱، ابراهیم شیبانی)

زندگی خصوصی (۱۳۹۰، محمدحسین فرح بخش) (حضور افتخاری)

خودزنی (۱۳۹۰، احمد کاوری)

پل چوبی (۱۳۹۰، مهدی کرم پور)

تلفن همراه رئیس‌جمهور (۱۳۹۰، علی عطشانی)

یک عاشقانه ساده (۱۳۹۰، سامان مقدم)

در امتداد شهر (۱۳۸۹، علی عطشانی)

سوت پایان (۱۳۸۹، نیکی کریمی)

پیتزا مخلوط (۱۳۸۹، حسین قاسمی جامی)

نقطه بی‌بازگشت (۱۳۸۸، سیروس رنجبر)

تهرون (۱۳۸۸، نادر تکمیل همایون)

سلام بر عشق (۱۳۸۷، اصغر نعیمی)

از رئیس‌جمهور پاداش نگیرید (۱۳۸۷، کمال تبریزی)

دوزخ، برزخ، بهشت (۱۳۸۷، بیژن میرباقری)

سفر مرگ (۱۳۸۷، حسن آقاکریمی)

صداها (۱۳۸۷، فرزاد موتمن)

فرزند صبح (۱۳۸۷، بهروز افخمی)

یک وجب از آسمان (۱۳۸۷، علی وزیریان)

موش (۱۳۸۶، شاهد احمدلو)

سه زن (۱۳۸۵، منیژه حکمت)

حس پنهان (۱۳۸۵، مصطفی رزاق کریمی)

سایه (۱۳۸۵)

پاداش سکوت (۱۳۸۵، مازیار میری)

آتش‌بس (۱۳۸۴، تهمینه میلانی)

چه کسی امیر را کشت؟ (۱۳۸۴، مهدی کرم پور)

شبانه (۱۳۸۴، کیوان علیمحمدی، امید بنکدار)

عروسک فرنگی (۱۳۸۴، فرهاد صبا)

کارگران مشغول کارند (۱۳۸۴، مانی حقیقی)

اسپاگتی در هشت دقیقه (۱۳۸۳، رامبد جوان)

جایی برای زندگی (۱۳۸۳، محمد بزرگ نیا)

مجردها (۱۳۸۳، اصغر هاشمی)

برگ برنده (۱۳۸۲، سیروس الوند)

کما (۱۳۸۲، آرش معیریان)

گاهی به آسمان نگاه کن (۱۳۸۱، کمال تبریزی)

گاوخونی (۱۳۸۱، بهروز افخمی)

سفر به فردا (۱۳۸۰، محمدحسین حقیقی)

شام آخر (۱۳۸۰، فریدون جیرانی)

نیمه پنهان (۱۳۸۰، تهمینه میلانی)

آب و آتش (۱۳۷۹، فریدون جیرانی)

آواز قو (۱۳۷۹، سعید اسدی)

ابر و خورشید (۱۳۷۹، محمدحسین حقیقی)

نسل سوخته (۱۳۷۸، رسول ملاقلی پور)

دو زن (۱۳۷۷، تهمینه میلانی)

هیوا (۱۳۷۷، رسول ملاقلی پور)

هفت سنگ (۱۳۷۶، سید عبدالرضا نواب صفوی)

برای دیدن کل مطلب کلیک کنید

منبع مطلب : fa.wikipedia.org

بیوگرافی آتیلا پسیانی ؛ ازدواج زندگی شخصی و عکس های آتیلا پسیانی

آتیلا پسیانی بازیگر متولد 10 اردیبهشت سال 1336 در تهران است او بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است. مادرش جمیله شیخی یکی از بازیگران معروف ایرانی بوده است.

بیوگرافی آتیلا پسیانی ؛ ازدواج زندگی شخصی و عکس های آتیلا پسیانی

بیوگرافی آتیلا پسیانی ؛ ازدواج زندگی شخصی و عکس های آتیلا پسیانی بیوگرافی آتیلا پسیانی

آتیلا پسیانی بازیگر متولد 10 اردیبهشت سال 1336 در تهران است او بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است. مادرش جمیله شیخی یکی از بازیگران معروف ایرانی بوده است.

مادرش جمیله شیخی هنرپیشه سینما، تلوزیون و تئاتر و همسرش فاطمه نقوی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون است. او یک دختر به نام ستاره و یک پسر به نام خسرو دارد که هر دوی آنها بازیگر تئاتر هستند. آتیلا پسیانی فارغ التحصیل کارگردانی و بازیگری تئاتر از دانشکده هنرهای زیبای دانشگه تهران است.

شروع فعالیت هنری

بازی را از تئاتر و از سال 1356 آغاز کرد و بازی در سینما را هم از سال 1360 با فیلم عفریت به کارگردانی فلک نازی شروع کرد.

بیوگرافی فاطمه نقوی همسر آتیلا پسیانی

فاطمه نفوی متولد سال 1333 در تهران است و لیسانس روانشاسی کودک از مدرسه عالی شمیران دارد، او بازیگر سینما و تئاتر است، بازی در تئاتر را از سال 1356 و حضور در فیلم کوتاه سکوت و سلام در سال 1357 تجربه کرد و بازی در سینما را از سال 1360 با عفریت شروع کرد.

بیوگرافی ستاره پسیانی دختر آتیلا پسیانی

ستاره پسیانی متولد سال 1361 در شهر تهران است، او بیش از 15 سال است که بازیگر است و بیشتر کار تئاتر می کند و در سینما و تلویزیون کمتر فعالیت می کند، او در سال 1388 جایزه بهترین بایگر زن را در بیست و هشتمین جشنواره تئاتر فجر را برد.

بیوگرافی جمیله شیخی مادر آتیلا پسیانی

جمیه شیخی متولد سال 1309 در تبریز بود و آخرین فرزند خانواده بود که آواز و اپرا را آموخت و سپس وارد تئاتر و سینما شد. او بقدری عاشق تئاتر شد که باعث قید اپرا را بزند. او سال 1335 ازدواج کرد و در سال 1336 در نمایشنامه پدر برای نخستین بار در صحنه ظاهر شد. پس از مدتی همسر فوت کرد و او با آتیلای یک ساله تنها شد و تلویزیون را برای ادامه کار هنری اش انتخاب کرد و هفته ای یک نمایشنامه را به صورت زنده اجرا می کرد.

جمیله شیخی همزمان با کار در تلویزیون در تئاتر‌های مختلف نیز برنامه اجرا کرد و با کارگردان‌هایی چون حمید سمندریان‌، علی نصیریان‌، عزت الله انتظامی‌، داوود رشیدی‌، رکن‌الدین خسروی‌، عباس مغفوریان‌ و جعفر والی همکاری کرد:« اولین کار تلویزیونی‌ام نمایشنامه‌ای بود به نام «مادر» به کارگردانی حمید سمندریان. در آن زمان ۲۹ سال داشتم و اکثر خانم‌ها دوست داشتند، نقش جوان‌ها را بازی کنند ولی برای من جوان و پیر اهمیتی نداشت و با کمال میل این نقش را پذیرفتم.»

آتیلا پسیانی در کنار نوید محمدزاده

شغل دوم آتیلا پسیانی

او به دلیل اینکه مدتی کم کار شده بود و مجموعه تئاتر شهر و تماشاخانه ایرانشهر با او همکاری نمی کرد تصمیم گرفت که یک مغازه باز کند.

او همچنین گفت:

تماشاخانه ایرانشهر اعلام کرده سال 93 نمی تواند به من سالن بدهد و باید تا اوایل سال 94 منتظر بمانم. در برنامه نیم سال اول تئاتر شهر هم که جایی نداشتیم، به همین دلیل فکر می کنم سال 93 خیلی برای من سال تئاتر نباشد و من هم این موضوع را به فال نیک گرفتم و می خواهم مغازه باز کنم!